การเลือกตั้งทั่วไปในประเทศพม่า จะแบ่งออกเป็น 3 ระดับ ได้แก่
1. การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนประชาชน จำนวน 323 ที่นั่ง จาก 440 ที่นั่ง จำนวน 110 ที่นั่งที่เหลือ เป็นโควตาพิเศษอันได้รับจาก ผู้บัญชาการสูงสุดกองทัพ ส่วนอีก 7 ที่นั่ง จะไม่มีการเลือกตั้ง เพราะคณะกรรมการหวั่นเกรงเรื่องความปลอดภัย
2. สมาชิกวุฒิสภา มีการเลือกตั้ง 168 ที่นั่ง จากทั้งหมด 224 ที่นั่ง ซึ่งเป็นการเลือกสมาชิกวุฒิสภา 12 คนจากแต่ละเขต อีก 56 ที่นั่ง เป็นโควตาจากผู้บัญชาการสูงสุดของกองทัพ
3. สภาระดับภาคและรัฐ จะมีการเลือกตัวแทนจำนวน 637 คนเข้าไปนั่งในสภาระดับภาคและรัฐฯ
ในศึกการเลือกตั้งสมาชิกสภาในพม่าในปี พ.ศ. 2558 มีพรรคการเมืองมากถึง 93 พรรค แต่สุดท้าย ก็มีเพียงแค่ 2 พรรคการเมืองใหญ่เท่านั้น ที่ได้มาประชันหน้ากันในศึกเลือกตั้งครั้งนี้ ได้แก่ พรรคสหสามัคคีและการพัฒนา ภายใต้การนำของ ประธานาธิบดีเต็ง เส่ง โดยเป็นพรรครัฐบาลในปัจจุบัน เจอกับ พรรคสันนิบาติแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย โดยมีคนดังอย่างนาง ออง ซาน ซูจี นำทัพ
พรรคการเมืองในพม่าซึ่งมีชื่อเสียงโด่งดังมีจำนวน 11 พรรค ดังนี้
– พรรคชินก้าวหน้า
ก่อตั้งเมื่อวันที่ 24 มีนาคม ค.ศ. 2010
– พรรคประชาชนกะเหรี่ยง
ก่อตั้งเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 2010
– พรรคประชาธิปไตย
เป็นพรรคประชาธิปไตย ซึ่งก่อตั้งหลังจากเกิดเหตุการณ์การก่อการกำเริบ 8888 ในประเทศพม่า โดยก่อตั้งในวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1988 แต่ต่อมาถูกรัฐบาลทหารสั่งแบน ในวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 1992
– พรรคพลังประชาธิปไตยแห่งชาติ
เป็นพรรคการเมืองฝ่ายค้าน ซึ่งแยกตัวออกมาจากพรรคสันนิบาตแห่งชาติรัฐฉานเพื่อประชาธิปไตย ของ นางออง ซาน ซูจี ในการเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2553 เพราะมาจากการไม่เห็นด้วยกับแนวทางการต่อสู้ของพรรคดังกล่าว เพราะประกาศคว่ำบาตรการเลือกตั้ง จนทำให้พรรคถูกยุบ
– พรรคสหรัฐว้า
เป็นหน่วยแห่งกองทัพสหรัฐว้า ก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2532 เป็นกลุ่มสมาชิกของสภาแห่งชาติว้า ซึ่งไม่เป็นคอมมิวนิสต์ รวมทั้งเคยเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์พม่ามาก่อน
– พรรคสหสามัคคี
ก่อตั้งโดยพลเอกเตง เส่ง ผู้บริหารพรรค เป็นอดีตนายทหารหลายนาย ซึ่งเคยดำรงตำแหน่งในคณะรัฐบาลทหารแต่ต่อมาก็ได้ลาออกจากตำแหน่งกลายมาเป็นพลเรือน จนเข้ามาเป็นสมาชิกพรรค
– พรรคสันนิบาตแห่งชาติรัฐฉานเพื่อประชาธิปไตย
มีสมาชิกเป็นทั้งชาวไทใหญ่ กับชนกลุ่มน้อย มีบทบาทในการเคลื่อนไหวภายในพม่าเป็นหลัก
– พรรคแห่งชาติกะยัน
มีสมาชิกประมาณ 200 – 700 คน ( พ.ศ. 2544 ) อีกทั้งเป็นส่วนหนึ่งของแนวร่วมประชาธิปไตยแห่งชาติ
– พรรคแห่งชาติฉิ่น
ตั้งมาเพื่อเป็นตัวแทนของชาวฉิ่น
– พรรคเอกภาพแห่งชาติ
ก่อตั้งโดย นายพลเน วิน ต่อมาเมื่อเกิดเหตุการณ์การก่อการกำเริบ 8888 อันส่งผลให้ประชาชนเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก นายพลเน วิน ต้องออกจากตำแหน่ง และได้เปลี่ยนชื่อพรรคเป็น พรรคเอกภาพแห่งชาติ
– สันนิบาตแห่งชาติเพื่อประชาธิปไตย
ตั้งมาเพื่อต่อต้านสภาฟื้นฟูระเบียบและกฎหมายแห่งรัฐ ซึ่งเข้ายึดอำนาจในการปกครองในนามของคณะทหาร ผู้ก่อตั้งพรรคได้แก่นาง อองซาน ซูจี , อ่องจี , ติ่นจู